آرمان تحقق شهر بدون مانع
این وبلاگ تلاشی است برای برابر سازی فرصتها به منظور استفاده معلولین وجانبازان از امکانات جامعهآرمان تحقق شهر بدون مانع
این وبلاگ تلاشی است برای برابر سازی فرصتها به منظور استفاده معلولین وجانبازان از امکانات جامعهمناسب سازی در منازل مسکونی
در ورودی به داخل خانه
• در مقابل در، فضای لازم برای مانور ویلچر، در نظر گرفته شود.
• دستگیره و قفل در، در ارتفاع مناسب تعبیه شود.
• از شلوغی و قرار دادن وسایل اضافی در آن مکان، به شدت جلوگیری کنید.
• حتمی در سمت مخالف باز شدن در، فضای لازم برای کنار رفتن ویلچر موجود باشد. این اندازه در استاندارهای حاضر برابر با یک متر است.
• نور مناسب باشد.
• به دوستان توصیه می‌شود که کلید در را به بخشی از لباس یا به دست یا به ویلچر خودمتصل کنند تا از افتادن آن جلوگیری شود.
ورودی اول راهروی داخلی اگر پیش از ورود به هال وارد یک راهرو می‌شوید:
• از قالیچه‌های تشریفاتی استفاده نکنید. در صورت استفاده از فرش یا موکت حتمی از چسبیدن آن به زمین اطمینان حاصل کنید.
• اگر راهروی خانه تنگی دارید (البته نه با پهنایی کمتر از عرض ویلچر) از شلوغی و قرار دادن گلدان و سایر اشیای نااستوار در آن خودداری کنید.
• برای دوستانی که در خم شدن مشکل دارند استفاده از جا کفشی در ارتفاع بالا، راه حل مناسبی خواهد بود.
• اگر دوست ما ویلچر خود را داخل منزل با ویلچر مخصوص خانه عوض می‌کند، فضای لازم برای این تعویض را در اختیار او قرار دهید.
• نور راهرو کافی باشد.
هال و پذیرایی:
• تا آنجا که امکان دارد پیچ و خم‌‌های هال کم باشد.
• چیدن مبلمان به صورتی باشد که فاصله مناسب برای مانور آسان ویلچر را تأمین کند.
• پنجره‌ها دارای دستگیره‌های در دسترس باشند و حتمی همه آنها به داخل باز شوند. پنجره‌هایی که به صورت تاشو به بالا باز می‌شوند، انتخاب خوبی نیستند، پنجره‌های ریلی مفیدتر هستند.
• برای دوستانی که توانایی خم‌شدن زیاد بر روی ویلچر را ندارند، در اتاق پذیرایی از میزهای کوچک با ارتفاع بیشتر استفاده کنید.
• سعی کنید در نقاط مختلف ساختمان تلفن در دسترس باشد. تلفن‌های دیواری و بی‌سیم، بهترین انتخاب‌ها می‌باشند.
• اگر هال شما دارای سطحی مرتفع‌تر است که با یک تکه پله یا بیشتر جدا می‌شود، حتمی آن را با ایجاد رمپ (سطح شیبدار) مناسب اصلاح کنید.
• در صورتی که خانه چند طبقه است، بهتر است اتاق شخصی دوست ما و وسایل شخصی وی، در طبقه همکف قرار داشته باشد، ولی در صورت نبود چنین امکانی، رعایت مناسب‌سازی پله‌ها یا سایر بالابرها، الزامی است.
اتاق خواب
- نور مناسب، توسط یک یا چند لامپ که کلیدی در ابتدای اتاق دارد، تأمین شود. این کلید باید در سمت عکس باز شدنِ در، قرار داشته باشد.
- از شلوغی و پراکندگی وسایل، بپرهیزید.
- باز هم مسایل مربوط به پنجره را رعایت کنید. بسیار خوب است که پنجره یک اهرم بلند برای کنترل داشته باشد. این اهرم در صورتی که پنجره کنار تختخواب قرار گرفته باشد، بسیار کاربردی خواهد بود.
- تختخواب حتمی از سه جهت فضای باز داشته باشد. البته باز بودن از دو جهت نیز برای خوابیدن کافی است ولی برای مرتب کردن تخت خواب کفایت نمی‌کند.
- تختخواب، حتمی بدون نرده باشد.
- ارتفاع تخت، مساوی با ارتفاع ویلچر باشد این مورد برای دوستانی که ادعای آکروبات‌بازی و انعطاف‌پذیری بدن را دارند، خیلی ضروری نیست.)!
- تختخواب حتمی باید وضعیت ثابتی داشته باشد. تخت‌های چرخدار به هیچ‌وجه توصیه نمی‌شود.
- حتمی در زیر تختخواب، فضای خالی باشد، تا فوت پلیت یا بخش پایی ویلچر در این فضا قرار گیرد.
- در کنار تختخواب و در جهت دست غالب دوست ما، یک میز کوچک با ارتفاعی مناسب برای قرار دادن وسایل لازم در نظر بگیرید. این وسایل می‌توانند، شامل: چراغ مطالعه یا خواب، تلفن، زنگ اخبار و داروهای ضروری باشند.
- لامپ اصلی اتاق حتمی یک کلید در دسترس دوست ما (وقتی که در حالت خوابیده روی تخت قرار دارد) داشته باشد.
- کمد یا دراور داخل اتاق در ارتفاع مناسبی تعبیه شود. ریل کشوها حتمی روغن‌کاری شده باشند و در زیر کُمُد جای مناسبی برای بخش پایی ویلچر منظور شود.
- اگر از تلویزیون استفاده می‌کنید، حتمی کنترل‌دار باشد.
- وجود یک یخچال کوچک در کنار تخت نیز کمال مطلوب است.
- یک آینه تمام قد در اتاق، موجبات کنترل دوست ما را از وضعیت خود فراهم می کند.
دستشویی
دستشویی و حمام، باید در اتاق یا چسبیده به آن در نظر گرفته شود. ولی به هر حال دستشویی و حمام باید نزدیک‌ترین مکان‌ها به اتاق خواب باشند. البته بهترین گزینه، یک واحد مشترک دستشویی و حمام است.
- آستانه در برداشته شود.
- لامپ دستشویی و توالت، از بیرون کلید داشته باشد.
- در جهت مخالف در، از بیرون و درون، فضای لازم برای کنار رفتن ویلچر وجود داشته باشد.
- اگر بشود در بین دستشویی و توالت، برداشته شود.
- زیر سینک دستشویی، حتمی فضای لازم برای قرار گرفتن ویلچر باشد.
- آیینه بالای دستشویی، از زاویه مناسب برخوردار و یا یک اهرم بلند برای تنظیم زاویه داشته باشد.
- محل قرار گیری مسواک و خمیردندان و خمیر ریش و غیره، در دسترس دوست ما باشد.
- در کنار توالت در بخشی که دوست ما راحت‌تر است، میله مناسب با استانداردهای ذکر شده در مورد فاصله آن با دیوار، نصب شود.
- کاغذ توالت در مکان مناسب نصب شده باشد.
- توالت دست‌کم از دو طرف فضای لازم را داشته باشد. دقت کنیم در خانه‌هایی که عزیزی از ویلچر استفاده می‌کند، بخش دستشویی و حمام باید بزرگ‌تر از منازل دیگر باشد.
- میله حوله در ارتفاع مناسب نصب شده باشد.
حمام
- مناسب سازی در و کلید لامپ.
- رخت‌کن، از فضای لازم برخوردار باشد.
- بهتر است برای رخت چرک‌ها از سبد استفاده شود.
- در صورتی که حوله یا لباس‌های تمیز را آویزان می‌کنیم، ارتفاع در دسترس را در نظر بگیریم.
- لامپ داخل حمام، از رخت‌کن کنترل شود.
- در صورتی که از ویلچر حمام استفاده می‌کنیم مکان لازم برای تعویض را در نظر بگیریم.
- اگر از صندلی حمام استفاده می‌شود، باید این صندلی، ارتفاعی برابر با ویلچر داشته باشد. در این مورد نیز تبصره بخش تختخواب کاربرد دارد. در زیر صندلی از پوشش لاستیکی استفاده شود.
- ارتفاع شیرها و سویچر دوش، مناسب در نظر گرفته شود.
- وسایل حمام، در ظرفی مخصوص و در نزدیکی صندلی قرار داده شود.
- نصب یک آیینه بزرگ را، به صورت جدی در حمام توصیه می کنیم. این آیینه برای بررسی کامل بدن و دیدن زخم‌های احتمالی لازم است.
- اگر دوست ما باویلچر حمام می کند، فاصله سر دوش از میله آن زیاد باشد، تا ویلچر کاملاً در زیر دوش قرار گیرد.
ناتوانیهای یادگیری
ناتوانیهای یادگیری یک اصطلاح عام است که به گروه ناهمگنی از اختلالات اطلاق می شود. وجه مشخصه این اختلالات وجود مشکلات مهم در کسب و استفاده از تواناییهای شنیدن٬ صحبت کردن٬ خواندن٬ نوشتن٬ استدلال کردن و یا تواناییهای ریاضیات می باشد.
این اختلالات به طور ذاتی در فرد وجود دارند و چنین استنباط می شود که علت آنها بدکاری سیستم اعصاب مرکزی می باشد. با این وجود یک اختلال یادگیری ممکن است هماهنگ و همایند با سایر شرایط معلولیت ( نظیر نقایص بینایی و عقب ماندگی ذهنی٬ اختلالات هیجانی و اجتماعی ) وجود داشته و یا همراه با تأثیرات اجتماعی ( نظیر تفاوتهای فرهنگی٬ آموزش و تعلیم ناکافی/ نامناسب٬ عوامل روانزاد ) دیده شود ولی در عین حال این اختلال نتیجه مستقیم چنین شرایط یا تأثیراتی نمی باشد.
عوامل مؤثر بر کم آموزی تحصیلی
عوامل بیرونی: به عوامل مؤثر محیطی اطلاق می شوند. این عوامل عبارتند از شرایط اجتماعی ـ اقتصادی٬ عوامل فرهنگی٬ فقدان موقعیت یا شرایط برای یادگیری و تعلیم ناکافی و یا نامناسب که باعث اختلال در توانایی و یا مانع از بروز توانایی کودک برای یادگیری می شوند.
عوامل درونی: به شرایط و موقعیت های درونی کودک اطلاق می شود. اینها شامل عقب ماندگی ذهنی٬ معلولیت های حسی ( نقایص جدی شنوایی یا بینایی )٬ اختلالات جدی هیجانی و عاطفی و ناتوانیهای یادگیری می گردند.
سه نوع مشکل در این زمینه مطرح می شود: ۱) مشکلات زبان ( بیان شفاهی و ادراک و فهم از راه شنیدن )٬ ۲) مشکلات نوشتن و خواندن (بیان کتبی و مهارتهای خواندن ) و ۳) مشکلات ریاضی ( محاسبات و استدلال کردن ).
ناتوانیهای یادگیری می توانند به دو گروه طبقه بندی شوند: ۱) ناتوانیهای یادگیری تحولی که تعریف دولت مرکزی از آنها با عنوان « فرایند های روانشناختی اساسی» یاد می کند و ۲) ناتوانیهای یادگیری تحصیلی که با آنها در سطح سنین دبستانی مواجهه هستیم.
ناتوانیهای یادگیری
ناتوانیهای یادگیری تحصیلی ناتوانیهای یادگیری تحولی
هجی کردن ناتوانیهای ثانویه
نوشتن تفکر
بیان انشایی زبان شفاهی
خواندن ناتوانیهای اولیه
دستخط و نوشتن توجه
حافظه
ادراک
برگرفته از کتاب: اختلالات یادگیری تحولی و تحصیلی
ترجمه: سیمین رونقی٬ دکتر زینب خانجانی٬ مهین وثوقی رهبری
مکیدن شست در کودکان
نیاز به مکیدن از همان لحظه تولد در کودک وجود دارد و از جمله نیازهای اولیه کودک است که باید ارضاء شود٬ عده ای از کودکان این نیاز را با مکیدن انگشت شست ارضاء می کنند. کودکان شیرخوار هنگامی که وقت شیر خوردنشان نزدیک می شود٬ چنین می کنند. در صورتی که این کودکان در شرایط کاملآ عادی و طبیعی بزرگ شوند این عادت خیلی زود برطرف می شود.
مکیدن شست در کودکان شیرخوار وضعی شایع و طبیعی است. ولی اگر بعد از دوره شیرخواری و بخصوص در سالهای قبل از مدرسه ادامه داشته باشد نشانه اختلال در رفتار و بروز عادتی بد در کودک است.
عوامل به وجود آورنده یا تشدید کننده:
1_ عوامل طبیعی:
_ زیاد بودن فاصله زمانی میان دو وعده شیرخوردن نوزاد که سبب گرسنه ماندن او بشود.
_ وقتی که نوزاد به سرعت از پستان٬ یا شیشه شیر بخورد و یا مادر با بی حوصلگی مدت شیرخوردن کودک را کوتاه کند. ( ارضاء نشدن غریزه مکیدن)
ـ تغییر بی موقع رژیم غذایی کودک که قاعدتآ با تغییر وسایل غذا خوردن او همراه است٬ زیرا در حالی که کودک هنوز آمادگی را برای ترک پستان یا پستانک به دست نیاورده٬ شما او را از لذت مکیدن محروم می کنید.
۲ـ محرومیتهای عاطفی:
ـ زمانی که شرایط جدید خانوادگی از میزان ت.جه مادر به کودک می کاهد؛ مثلآ تولد نوزاد جدید سبب می شود که کودک برای جلب نظر اطرافیان٬ بخصوص مادر چنین کند و این عمل کم کم در او تبدیل به غادت شود.
ـ کشمکش میان والدین و کودک برای ترک این عادت سبب تشدید آن می شود.
ـ وقتی که کودک خود را تنها و مطرود حس می کند و مجبور است مدت زمان طولانی بی حرکت بنشیند٬ چون وسیله بازی و سرگرمی ندارد٬ انگشت خود را می مکد.
ـ حسادت باعث ایجاد یا تشدید این عادت می شود.
اثر این عادت بر کودک:
عادت مکیدن شست در کودکانی که با آنان طبیعی و عادی رفتار می شود و مشکل عاطفی و فیزیکی ندارند خیلی زود برطرف می شود. ولی در صورت برخورد نادرست با این عادت به تدریج در کودک گسترش می یابد. و کودک دیگر به مکیدن شست قناعت نکرده و بخصوص هنگام خواب شروع به مکیدن ملحفه یا وسایل دیگر می کند. و یا حتی ساعتها کودک به نقطه ای خیره شده و این کار را ادامه می دهد.
روش جلوگیری از پیدایش این عادت:
ـ سعی کنید تا آنجا که می توانید مدت شیرخوردن نوزادان را طولانی کنید.
ـ از شیر گرفتن کودک در دوران شیرخوارگی نباید ناگهانی و زودتر از موعد مقرر باشد.
ـ تغییر رژیم غذایی کودک از شیشه یا پستان به غذاهای دیگر باید تدریجی صورت بگیرد و بهتر است ابتدا تلفیقی از هر دو باشد.
ـ هر نوع جدایی از مادر برای کودک دردناک است٬ اگر این جدایی لازم و اجباری است٬ حتمآ کودک را به محیط خانوادگی مورد علاقه اش مثل خانه مادربزرگ و خاله یا عمه بسپارید.
ـ همیشه برای کودک که ناچار است به علت بیماری یا شکستگی پا مدتی بی حرکت بماند وسایل سرگرمی فراهم کنید.
روش برخورد با این عادت:
همیشه برای کودک مبتلا به این عادت وسیله سرگرمی فراهم کنید. در صورتی که قادر به کار کردن است او را وادار کنید که در کار خانه به شما کمک کند و انجام کارهای ساده را به او بسپارید.
این حالت وقتی که کودک به رختخواب می رود و پیش از آن که به خواب رود تشدید می شود. به همین دلیل سعی کنید تا حد امکان تنهایش نگذارید و وقت بیشتری صرف او کنید. برایش قصه بگویید یا به او اجازه دهید عروسک یا شیء مورد علاقه اش را به رختخواب ببرد.
از کارهایی که باید پرهیز کنید:
ـ هرگز سعی نکنید با خشونت و توسل به زور این عادت را در کودک از بین ببرید.
ـ دستهایش را نبندید.
ـ دستکش به دستش نکنید.
ـ تنبیه و خجالت دادن و تذکر دادن مدام فایده ای ندارد.
ـ خارج کردن انگشت کودک از دهانش نه تنها سودی ندارد٬ بلکه گاهی سبب تشدید عادت می گردد.
ـ بی حرکت کردن آرنج هم گاهی اثر معکوس می گذارد و کودک را دچار اضطراب و هیجان می کند.
به یاد داشته باشید که درمانی مؤثر است که غیر مستقیم انجام گیرد. ابتدا باید علت این عادت را در کودک تشخیص داد و سپس راه حلی مناسب برگزید.
برگرفته از کتاب: رفتار با کودک نوشته:دکتر زهرا محمدی
۲۰ قدم به سوی موفقیت:
- احساس ناامیدی را از خود دور کنید.
- ضعف های خود را بپذیرید.
- نقاط قوت خود را تقویت کنید.
- از مطلق گرایی دوری کنید.
- افسوس نخورید.
- خود و دیگران را ببخشید.
- دوست بدارید.
- با نشاط از خواب برخیزید.
- به دنبال برنامه ای مفرح باشید.
- بر شادی ها تمرکز کنید.
- خود را شایسته شادی بدانید.
- توقع کمال نداشته باشید.
- دیگران را همانطور که هستند، بپذیرید.
- تصمیم بگیرید.
- آرامش داشته باشید.
- ورزش کنید.
- به خدا توکل کنید.
- نظم داشته باشید.
- تا می توانید از قید و بندهای زندگی رها شوید.
- بخندید که خنده بر هر درد بی درمان دواست.
برگرفته از: هفته نامه سلامت، شماره صدو چهل و سوم.