مکیدن شست در کودکان

 

    

نیاز به مکیدن از همان لحظه تولد در کودک وجود دارد و از جمله نیازهای اولیه کودک است که باید ارضاء شود٬ عده ای از کودکان این نیاز را با مکیدن انگشت شست ارضاء می کنند. کودکان شیرخوار هنگامی که وقت شیر خوردنشان نزدیک می شود٬ چنین می کنند. در صورتی که این کودکان در شرایط کاملآ عادی و طبیعی بزرگ شوند این عادت خیلی زود برطرف می شود.

مکیدن شست در کودکان شیرخوار وضعی شایع و طبیعی است. ولی اگر بعد از دوره شیرخواری و بخصوص در سالهای قبل از مدرسه ادامه داشته باشد نشانه اختلال در رفتار و بروز عادتی بد در کودک است.

عوامل به وجود آورنده یا تشدید کننده:

1_ عوامل طبیعی:

_ زیاد بودن فاصله زمانی میان دو وعده شیرخوردن نوزاد که سبب گرسنه ماندن او بشود.

_ وقتی که نوزاد به سرعت از پستان٬ یا شیشه شیر بخورد و یا مادر با بی حوصلگی مدت شیرخوردن کودک را کوتاه کند. ( ارضاء نشدن غریزه مکیدن)

ـ تغییر بی موقع رژیم غذایی کودک که قاعدتآ با تغییر وسایل غذا خوردن او همراه است٬ زیرا در حالی که کودک هنوز آمادگی را برای ترک پستان یا پستانک به دست نیاورده٬ شما او را از لذت مکیدن محروم می کنید.

۲ـ محرومیتهای عاطفی:

ـ زمانی که شرایط جدید خانوادگی از میزان ت.جه مادر به کودک می کاهد؛ مثلآ تولد نوزاد جدید سبب می شود که کودک برای جلب نظر اطرافیان٬ بخصوص مادر چنین کند و این عمل کم کم در او تبدیل به غادت شود.

ـ کشمکش میان والدین و کودک برای ترک این عادت سبب تشدید آن می شود.

ـ وقتی که کودک خود را تنها و مطرود حس می کند و مجبور است مدت زمان طولانی بی حرکت بنشیند٬ چون وسیله بازی و سرگرمی ندارد٬ انگشت خود را می مکد.

ـ حسادت باعث ایجاد یا تشدید این عادت می شود.

اثر این عادت بر کودک:

عادت مکیدن شست در کودکانی که با آنان طبیعی و عادی رفتار می شود و مشکل عاطفی و فیزیکی ندارند خیلی زود برطرف می شود. ولی در صورت برخورد نادرست با این عادت به تدریج در کودک گسترش می یابد. و کودک دیگر به مکیدن شست قناعت نکرده و بخصوص هنگام خواب شروع به مکیدن ملحفه یا وسایل دیگر می کند. و یا حتی ساعتها کودک به نقطه ای خیره شده و این کار را ادامه می دهد.

روش جلوگیری از پیدایش این عادت:

ـ سعی کنید تا آنجا که می توانید مدت شیرخوردن نوزادان را طولانی کنید.

ـ از شیر گرفتن کودک در دوران شیرخوارگی نباید ناگهانی و زودتر از موعد مقرر باشد.

ـ تغییر رژیم غذایی کودک از شیشه یا پستان به غذاهای دیگر باید تدریجی صورت بگیرد و بهتر است ابتدا تلفیقی از هر دو  باشد.

ـ هر نوع جدایی از مادر برای کودک دردناک است٬ اگر این جدایی لازم و اجباری است٬ حتمآ کودک را به محیط خانوادگی مورد علاقه اش مثل خانه مادربزرگ و خاله یا عمه بسپارید.

ـ همیشه برای کودک که ناچار است به علت بیماری یا شکستگی پا مدتی بی حرکت بماند وسایل سرگرمی فراهم کنید.

روش برخورد با این عادت:

همیشه برای کودک مبتلا به این عادت وسیله سرگرمی فراهم کنید. در صورتی که قادر به کار کردن است او را وادار کنید که در کار خانه به شما کمک کند و انجام کارهای ساده را به او بسپارید.

این حالت وقتی که کودک به رختخواب می رود و پیش از آن که به خواب رود تشدید می شود. به همین دلیل سعی کنید تا حد امکان تنهایش نگذارید و وقت بیشتری صرف او کنید. برایش قصه بگویید یا به او اجازه دهید عروسک یا شیء مورد علاقه اش را به رختخواب ببرد.

از کارهایی که باید پرهیز کنید:

ـ هرگز سعی نکنید با خشونت و توسل به زور این عادت را در کودک از بین ببرید.

ـ دستهایش را نبندید.

ـ دستکش به دستش نکنید.

ـ تنبیه و خجالت دادن و تذکر دادن مدام فایده ای ندارد.

ـ خارج کردن انگشت کودک از دهانش نه تنها سودی ندارد٬ بلکه گاهی سبب تشدید عادت می گردد.

ـ بی حرکت کردن آرنج هم گاهی اثر معکوس می گذارد و کودک را دچار اضطراب و هیجان می کند.

به یاد داشته باشید که درمانی مؤثر است که غیر مستقیم انجام گیرد. ابتدا باید علت این عادت را در کودک تشخیص داد و سپس راه حلی مناسب برگزید.

برگرفته از کتاب: رفتار با کودک   نوشته:دکتر زهرا  محمدی