مناسب سازی خانه برای استفاده کنندگان از ویلچر

 

 

در ورودی به داخل خانه  • در مقابل در، فضای لازم برای مانور ویلچر، در نظر گرفته شود. • دستگیره و قفل در، در ارتفاع مناسب تعبیه شود. • از شلوغی و قرار دادن وسایل اضافی در آن مکان، به شدت جلوگیری کنید. • حتمی در سمت مخالف باز شدن در، فضای لازم برای کنار رفتن ویلچر موجود باشد. این اندازه در استاندارهای حاضر برابر با یک متر است. • نور مناسب باشد. • به دوستان توصیه می‌شود که کلید در را به بخشی از لباس یا به دست یا به ویلچر خودمتصل کنند تا از افتادن آن جلوگیری شود. ورودی اول راهروی داخلی اگر پیش از ورود به هال وارد یک راهرو می‌شوید: • از قالیچه‌های تشریفاتی استفاده نکنید. در صورت استفاده از فرش یا موکت حتمی از چسبیدن آن به زمین اطمینان حاصل کنید. • اگر راهروی خانه تنگی دارید (البته نه با پهنایی کمتر از عرض ویلچر) از شلوغی و قرار دادن گلدان و سایر اشیای نااستوار در آن خودداری کنید. • برای دوستانی که در خم شدن مشکل دارند استفاده از جا کفشی در ارتفاع بالا، راه حل مناسبی خواهد بود. • اگر دوست ما ویلچر خود را داخل منزل با ویلچر مخصوص خانه عوض می‌کند، فضای لازم برای این تعویض را در اختیار او قرار دهید. • نور راهرو کافی باشد.  هال و پذیرایی: • تا آنجا که امکان دارد پیچ و خم‌‌های هال کم باشد. • چیدن مبلمان به صورتی باشد که فاصله  مناسب برای مانور آسان ویلچر را تأمین کند. • پنجره‌ها دارای دستگیره‌های در دسترس باشند و حتمی همه آنها به داخل باز شوند. پنجره‌هایی که به صورت تاشو به بالا باز می‌شوند، انتخاب خوبی نیستند، پنجره‌های ریلی مفیدتر هستند. • برای دوستانی که توانایی خم‌شدن زیاد بر روی ویلچر را ندارند، در اتاق پذیرایی از میزهای کوچک با ارتفاع بیشتر استفاده کنید. • سعی کنید در نقاط مختلف ساختمان تلفن در دسترس باشد. تلفن‌های دیواری و بی‌سیم، بهترین انتخاب‌ها می‌باشند. • اگر هال شما دارای سطحی مرتفع‌تر است که با یک تکه پله یا بیشتر جدا می‌شود، حتمی آن را با ایجاد رمپ (سطح شیبدار) مناسب اصلاح کنید. • در صورتی که خانه چند طبقه است، بهتر است اتاق شخصی دوست ما و وسایل شخصی وی، در طبقه همکف قرار داشته باشد، ولی در صورت نبود چنین امکانی، رعایت مناسب‌سازی پله‌ها یا سایر بالابرها، الزامی است. اتاق خواب - نور مناسب، توسط یک یا چند لامپ که کلیدی در ابتدای اتاق دارد، تأمین شود. این کلید باید در سمت عکس باز شدنِ در، قرار داشته باشد. - از شلوغی و پراکندگی وسایل، بپرهیزید. - باز هم مسایل مربوط به پنجره را رعایت کنید. بسیار خوب است که پنجره یک اهرم بلند برای کنترل داشته باشد. این اهرم در صورتی که پنجره کنار تختخواب قرار گرفته باشد، بسیار کاربردی خواهد بود. - تختخواب حتمی از سه جهت فضای باز داشته باشد. البته باز بودن از دو جهت نیز برای خوابیدن کافی است ولی برای مرتب کردن تخت خواب کفایت نمی‌کند. - تختخواب، حتمی بدون نرده باشد. - ارتفاع تخت، مساوی با ارتفاع ویلچر باشد این مورد برای دوستانی که ادعای آکروبات‌بازی و انعطاف‌پذیری بدن را دارند، خیلی ضروری نیست.)! - تختخواب حتمی باید وضعیت ثابتی داشته باشد. تخت‌های چرخدار به هیچ‌وجه توصیه نمی‌شود. - حتمی در زیر تختخواب، فضای خالی باشد، تا فوت پلیت یا بخش پایی ویلچر در این فضا قرار گیرد. - در کنار تختخواب و در جهت دست غالب دوست ما، یک میز کوچک با ارتفاعی مناسب برای قرار دادن وسایل لازم در نظر بگیرید. این وسایل‌ می‌توانند، شامل: چراغ مطالعه یا خواب، تلفن، زنگ اخبار و داروهای ضروری باشند. - لامپ اصلی اتاق حتمی یک کلید در دسترس دوست ما (وقتی که در حالت خوابیده روی تخت قرار دارد) داشته باشد. - کمد یا دراور داخل اتاق در ارتفاع مناسبی تعبیه شود. ریل کشوها حتمی روغن‌کاری شده باشند و در زیر کُمُد جای مناسبی برای بخش پایی ویلچر منظور شود. - اگر از تلویزیون استفاده می‌کنید، حتمی کنترل‌دار باشد. - وجود یک یخچال کوچک در کنار تخت نیز کمال مطلوب است. - یک آینه تمام قد در اتاق، موجبات کنترل دوست ما را از وضعیت خود فراهم می کند. دستشویی دستشویی و حمام، باید در اتاق یا چسبیده به آن در نظر گرفته شود. ولی به هر حال دستشویی و حمام باید نزدیک‌ترین مکان‌ها به اتاق خواب باشند. البته بهترین گزینه، یک واحد مشترک دستشویی و حمام است. - آستانه در برداشته شود. - لامپ دستشویی و توالت، از بیرون کلید داشته باشد. - در جهت مخالف در، از بیرون و درون، فضای لازم برای کنار رفتن ویلچر وجود داشته باشد. - اگر بشود در بین دستشویی و توالت، برداشته شود. - زیر سینک دستشویی، حتمی فضای لازم برای قرار گرفتن ویلچر باشد. - آیینه بالای دستشویی، از زاویه مناسب برخوردار و یا یک اهرم بلند برای تنظیم زاویه داشته باشد. - محل قرار گیری مسواک و خمیردندان و خمیر ریش و غیره، در دسترس دوست ما باشد. - در کنار توالت در بخشی که دوست ما راحت‌تر است، میله مناسب با استانداردهای ذکر شده در مورد فاصله آن با دیوار، نصب شود. - کاغذ توالت در مکان مناسب نصب شده باشد. - توالت دست‌کم از دو طرف فضای لازم را داشته باشد. دقت کنیم در خانه‌هایی که عزیزی از ویلچر استفاده می‌کند،  بخش دستشویی و حمام باید بزرگ‌تر از منازل دیگر باشد. - میله حوله در ارتفاع مناسب نصب شده باشد. حمام - مناسب سازی در و کلید لامپ. - رخت‌کن، از فضای لازم برخوردار باشد. - بهتر است برای رخت چرک‌ها از سبد استفاده شود. - در صورتی که حوله یا لباس‌های تمیز را آویزان می‌کنیم، ارتفاع در دسترس را در نظر بگیریم. - لامپ داخل حمام، از رخت‌کن کنترل شود. - در صورتی که از ویلچر حمام استفاده می‌کنیم مکان لازم برای تعویض را در نظر بگیریم. - اگر از صندلی حمام استفاده می‌شود، باید این صندلی، ارتفاعی برابر با ویلچر داشته باشد. در این مورد نیز تبصره بخش تختخواب کاربرد دارد. در زیر صندلی از پوشش لاستیکی استفاده شود. - ارتفاع شیرها و سویچر دوش، مناسب در نظر گرفته شود. - وسایل حمام، در ظرفی مخصوص و در نزدیکی صندلی قرار داده شود. - نصب یک آیینه بزرگ را، به صورت جدی در حمام توصیه می کنیم. این آیینه برای بررسی کامل بدن و دیدن زخم‌های احتمالی لازم است. - اگر دوست ما باویلچر حمام می کند، فاصله سر دوش از میله آن زیاد باشد، تا ویلچر کاملاً در زیر دوش قرار گیرد.

چند توصیه برای استفاده از عینک در کودکان

اگر پزشک برای کودک شما عینک تجویز کرده ممکن است در این زمینه با کودک مشکلاتی را داشته باشید.

توجه به توصیه‌های زیر می‌تواند در زمینه انتخاب و استفاده از عینک در کودک مفید باشد:

-اجازه دهید که کودک خود فرم عینکش را انتخاب کند و شما نیز این انتخاب را تحسین و تمجید کنید.

- در ابتدا از او بخواهید که از عینک در زمان‌های کوتاه استفاده کند تا کم کم به آن عادت کند.

- هنگام انجام کارهای لذت بخشی چون تماشای تلویزیون، رفتن به سینما و یا خواندن کتاب از او بخواهید که عینک بزند.

- در مورد استفاده از عینک به کودک غر نزنید بلکه سعی کنید در این مورد به او جایزه بدهید.

- زدن عینک باید مثل انجام کارهای روزانه‌ای چون زدن مسواک و یا لباس پوشیدن برای کودک درآید.

- سعی کنید از ورزشکاران، بازیگران و یا افراد آشنایی که عینکی هستند، نام ببرید.

ضرورت مناسب سازی محیط برای مدیران آشکار نیست

کارشناس مناسب سازی بهزیستی کرمانشاه:
ضرورت مناسب سازی محیط برای مدیران آشکار نیست
بهزیستی در انتظار ورود به کمیته چهارگانه مناسب سازی محیط است

تهران- حیات

کارشناس مناسب سازی بهزیستی استان کرمانشاه گفت: یکی از عمده ترین مشکلات، بحث مناسب سازی محیط برای جانبازان و معلولان ناآگاهی مسوولان و مسوولیت نپذیرفتن آنها در قبال این نیاز مهم جامعه هدف است.
داودیان درگفتگو باخبرنگار اجتماعی حیات در خصوص بحث مناسب سازی این استان اعلام کرد: در استان کرمانشاه نیز مطابق دستور بهزیستی کشور تیم های 3 نفره متشکل از نمایندگان بهزیستی، بنیاد شهید وامور ایثارگران و تشکل های غیر دولتی ساختار فیزیکی دستگاه های دولتی را به منظور تعیین اولویت ها و ضرورت های مناسب سازی شناسایی کردند.
وی ادامه داد: در حال حاضر 293 اداره و سازمان به عنوان اولویت ها مناسب سازی کرمانشاه برای گام اول شناسایی شده است.
داودیان با ارایه عملکرد مناسب سازی استان  کرمانشاه در سال گذشته و 3 ماهه سال جاری ادامه داد: ضوابط و مقررات شهرسازی و معماری ویژه معلولین جسمی حرکتی و جانبازان به دستگاه های دولتی، تشکیل جلسات کمیسیون مناسب سازی به صورت ماهیانه، پیگیری تصمیمات اتخاذ شده، تعیین رابطین مناسب سازی در کلیه ادارات بهزیستی شهرستان های تابعه به منظور اجرای هماهنگ اقدامات در این زمینه ودعوت از نماینده سازمان نظام مهندسی به منظور استفاده از پتانسیل های موجود در استان جهت اعمال ضوابط و مقررات شهرسازی در ساخت و سازها از جمله فعالیت های بهزیستی در حوزه مناسب سازی به شمار می رود.
وی یکی از موانع این بحث را مسوولیت نپذیرفتن مسوولان و باور نداشتن ضرورت ها معرفی کرد و گفت: بهزیستی استان اهتمام خود را به منظور حساس سازی مسوولان ذیربط معطوف کرده است.
داوودیان با تاکید به ضرورت پیگیری امر مناسب سازی گفت: ورود بهزیستی به کمیته چهارگانه استان ها شامل نمایندگان مسکن و شهرسازی ، نظام مهندسی، دفتر فنی استانداری و شهرداری به عنوان یک عضو می تواند به جهت اعمال ضوابط در ساخت و سازهای جدید به امور مناسب سازی سرعت بخشد.
وی ادامه داد: تخصیص ندادن یک ردیف بودجه خاص به این بحث و نبود نظارت کافی در گلوگاه های نظارتی از جمله مسکن ، شهرسازی، شهرداری ، نظام مهندسی و دفتر فنی استانداری به عنوان متولیان امر مناسب سازی از مشکلات اجرایی نشدن این طرح در سطح جامعه هستند.
کارشناس مناسب سازی کرمانشاه تصریح کرد: تامین ضمانت اجرایی کافی خصوصا از طریق وزارتخانه ها و استانداری ها می تواند بیشتر از بهزیستی به تحقق پیدا کردن این امرکمک کند.
وی در پایان گفت: علی رغم تصریح قانون در خصوص انجام اقدامات توسط دستگاه های دولتی و غیر دولتی به جهت نبود ضمانت اجرایی قوی این امر دچار سکون شده است و امید داریم با توجه و نگاه ویژه سازمان بهزیستی کشور به این موضوع و پیگیری هماهنگ در سطح کشور زمینه اجرایی تر شدن ضوابط واستانداردهای مناسب سازی محیط شهری و اماکن عمومی با هدف تسهیل در تردد معلولان و جانبازان برای حضور در عرصه های اجتماعلی، اقتصادی و فرهنگی محقق شود

اشتغال معلولان مشکلی که آسان نشد

اصل خبر: مسلم خانی، مدیر دفتر توسعه کارآفرینی سازمان بهزیستی اعلا‌م کرد: به زودی اختصاص پنج درصد از استخدام‌های دولتی به معلولا‌ن، در هیات دولت مطرح خواهد شد. ‌موضوع از چه قرار است؟ موضوع به طور ساده از این قرار است که اگر بیکاری برای همه جوانان یک مشکل است، برای جوانان دارای معلولیت یک بحران است و اگر در کل جامعه به صورت یک بحران درآمده، به حق می‌توان گفت، برای جامعه معلولا‌ن فاجعه‌ای است که هستی و آینده این قشر را به طور جدی تهدید می‌کند.

تحلیل موضوع: یکی از اصلی‌ترین لوازم تامین استقلا‌ل و فراهم ساختن فرصت برابر برای افراد دارای معلولیت، ایجاد زمینه برای اشتغال آنها است. اما واقعیت این است که علی‌رغم توانایی‌های غیرقابل انکار این افراد که هرجا کوچک‌ترین فرصتی به دست آورده‌اند درخششی مافوق انتظار از خود نشان داده‌اند، فقط تعداد بسیار محدودی از آنها توانسته‌اند به شغل مناسبی دست یابند؛ به طوری که برای ارزیابی وضعیت اشتغال معلولا‌ن، مناسب‌تر خواهد بود که به جای محاسبه آمار بیکاری، تعداد افراد شاغل را مبنای کار قرار دهیم که احتمالا‌ً تعداد آنها رقمی در حد رقم بیکاری در کل جامعه خواهد بود. در جهت رفع این معضل، ماده 7 قانون جامع حمایت از حقوق معلولا‌ن، راهکارهایی را پیش‌بینی کرده که یکی از مهم‌ترین آنها، اختصاص حداقل 3 درصد از مجوزهای استخدامی دستگاه‌های دولتی و عمومی به افراد معلول واجد شرایط است، اما بنابر اعلا‌م مسلم خانی طی سال‌های 84 تا 86 مجموعا 557 نفر از معلولا‌ن به استخدام دستگاه‌های دولتی و عمومی درآمده‌اند که فقط 2/1 مجموع استخدام‌های صورت گرفته را تشکیل می‌دهد. حال سوال این است که در چنین شرایطی باید علل عدم اجرای قانون در گذشته را بررسی و ضمن تلا‌ش در جهت رفع آنها، با متخلفان برخورد کرد یا با افزایش سهم 3 درصد به 5 درصد، شکاف حرف و عمل را بیش از پیش عمیق ساخت؟!

تکمله: راستی، وقتی اداره‌های دولتی به هر نحو ممکن، از درج شرط لزوم سلا‌مت کامل در آگهی‌های استخدام گرفته تا انواع و اقسام مانع‌تراشی‌ها در مراحل آزمون کتبی، مصاحبه شفاهی، گزینش و سرانجام یافتن ردیف شغلی مناسب از استخدام افراد معلول خودداری می‌کنند، چه فرقی می‌کند که روی کاغذ، 3 درصد تعهد به استخدام بدهند یا 30 درصد؟! ‌