بیماری قند و سکته قلبی >

طبق گزارش جدید پژوهشگران دانمارکی امکان بروز سکته قلبی در افرادی که به بیماری قند مبتلا هستند دو برابر افرادی است که به این بیماری دچار نیستند. نتایج این بررسی که اخیرا در ژورنال علمی Circulationبه چاپ رسیده حاصل تحقیقات علمی بر روی حدود 72 هزار نفر افراد بالای 30 سال است که از 1997 تا امروز ادامه داشته. این افراد همگی به بیماری قند دچار بوده و روش زندگی آنها به دقت بررسی گردیده و با بیشتر از 79 هزار نفر که قبلا به سکته قلبی دچار گردیده اند مقایسه شده است. پژوهشگران مرگ و میر علل آن را در این دو گروه بررسی و مقایسه کرده اند. افرادی که به بیماری قند نوع یک و دو دچار هستند و مجبورند انسولین یا داروهای خوراکی برای کنترل قند خون استفاده کنند اگر به سکته قلبی دچار شوند که در حقیقت یکی از عوارض جانبی بیماری قند است امکان مرگ و میر آنها دو برابر افرادیست که بیماری قند ندارند که به سکته قلبی دچار می شوند و این اثر در خانمها چشمگیرتر از آقایان می باشد.
این گزارش نشان می دهد که اولا امکان بروز سکته قلبی در بیماران مبتلا به بیماری قند بالاتر از افراد معمولی است و اگر این افراد به سکته قلبی دچار شوند امکان مرگ و میر آنها نیز زیادتر است. به همین منظور توصیه می شود که بیماران مبتلا به بیماری قند بیشتر در کنترل قند خون خود توجه داشته باشند و از عوامل دیگر بروز سکته قلبی مانند فشار خون بالا، داشتن وزن زیاد، استرس و نگرانی، مصرف سیگار و نداشتن فعالیتهای جسمی دوری کنند و در مقابل با تغذیه سالم و ورزش مناسب و مرتب و روش زندگی بی خطر قلب و عروق خود را یاری دهند و نگذارند بیماری دیابت سبب بروز ناهنجاریهایی در بدن مخصوصا بر روی کلیه ها و قلب و عروق گردیده و زمینه را برای سکته های قلبی و مغزی آماده نماید.
ماده شیمیایی سرطانزایAcrylamide در غذا
ماده سرطانزای Acrylamideکه در اثر حرارت و سرخ کردن غذا در درجه حرارت بالا به وجود می آید یکی دیگر از مواد نو شناخته ولی قدیمی است که می تواند سبب بسیاری از سرطانها شود. غذاهایی مانند سیب زمینی سرخ شده(French Fries)، Chipsسیب زمینی، بعضی از نان ها و غذاهای سوخته مانند کباب و ته دیگ و غیره و حتی قهوه سوخته حاوی مقداری از این ماده شیمیایی هستند. در ضمن Acrylamideتهیه شده در لابراتورها نقشی در صنعت آرایش و زیبایی، پلاستیک سازی و بسته بندی کالاها دارد و به کار می رود. شاید این ماده شیمیایی سرطانزا از روز اول که بشر روش پختن و گرم کردن غذا را آموخت در رژیم غذایی اش وجود داشته، ولی اخیرا و درعلم مدرن دانشمندان به تدریج این ماده شیمیایی را شناسایی نموده و به عملکرد آن در بدن پی برده اند.
دانشمندان دانشگاهی در هلند 121 هزار نفر را از تاریخ 1986 زیر پوشش تحقیقات علمی قرار دادند و با پرسش نامه های دقیق، عادت غذایی و تغذیه آنها را بررسی کرده اند. در ضمن مقدار مصرف روزانه هر فرد را از نظر Acrylamide اندازه گیری و با بروز سرطان در طول زمان بررسی مقایسه کرده اند. به طور کلی هر شخصی در این مطالعه حدود22 میکروگرم از این ماده شیمیایی ـ که در موقع تهیه غذا مانند حرارت دادن غذا در درجه بالا و سرخ کردن غذا در روغن و غیره به وجود می آید ـ به همراه رژیم غذایی روزانه دریافت نموده. در این جا باید اشاره کرد که خوردن یک وعده (Serving) سیب زمینی سرخ شده می تواند حدود 25 میکرگرم از این ماده شیمیایی خطرناک را به بدن برساند. در این صورت جای تعجب نیست که افراد تحت مطالعه مورد بحث در 20 سال گذشته روزانه حدود 22 میکروگرم از این ماده را به همراه غذاهای سوخته و حرارت داده در درجه بالا دریافت کرده اند.
در این بررسی افرادی که بیشتر از همه از این ماده شیمیایی خورده اند 59 درصد بیشتر از دیگران به سرطان کلیه دچار شده اند و این نقش در بروز سرطانهای دیگر هم به وضوح دیده شده است.
* دکتر پرویز قدیریان استاد دانشگاه مونتریال در تغذیه و استاد دانشگاه مک گیل در سرطان شناسی و کارشناس سازمان بهداشت جهانی است.

ده روش ساده لاغر شدن

:::::
دکتر پرویز قدیریان
1ـ اگر روزی یکصد کالری مصرف کنید (حدود 11 گرم چربی در روز) هر ساله حدود 10 پاوند از وزنتان کاسته خواهد شد. وزن کم کردن شدید نوعی گرسنگی غیرقابل کنترلی را در پی دارد در این صورت سعی کنید به تدریج ولی قاطع و مرتب وزن زیاد را به وسیله کم کردن مقداری کالری در روز کم کنید و از زندگی لذت ببرید.
2ـ اگر واقعا علاقمند به وزن کم کردن هستید هرگز بدون صبحانه از منزل خارج نشوید. بررسیهای علمی ثابت کرده اند که افرادی که صبحانه نمی خورند بیشتر از دیگران بر وزنشان اضافه می شود چون این افراد به هوای صبحانه نخوردن تمام روز پرخوری می کنند و در ضمن صبحانه موتور سوخت و ساز بدن را روشن می کند و مقداری از انرژی ذخیره شده در بدن را می سوزاند.
3ـ از مقدار غذای ظهر و شام کم کنید ولی به مقدار صبحانه اضافه نمایید زیرا پرخوری در حین روز مخصوصا در شب که فعالیت بدنی را در پی ندارد باعث چاقی می شود.
4ـ مقدار کل غذای روزانه را از نظر حجم و کیفیت و کمیت پیش بینی کرده و آن را در چند نوبت مثلا به جای سه نوبت 5 نوبت و به تدریج مصرف کنید. اخیرا ثابت شده که هر وقت شروع به غذا خوردن می کنیم موتور سوخت و ساز بدن ما به کار افتاده و حداقل 500 کالری را به مصرف می رساند و این خود یکی از دلایل مهم کم خوری و در نوبت های زیادتر است.
5ـ حداقل 3 نوع غذا از غذاهای اصلی باید در ترکیب صبحانه و ناهار و شام و یا نوبت ها دیگر وجود داشته باشد. این دسته از غذاهای اصلی عبارتند از نان، غلات، حبوبات، سبزی، میوه، لبنیات، گوشت و ماهی، دانه های روغنی و مقدار کمی چربی.
6ـ نوشیدن آب (حدود دو لیتر یا 8 لیوان آب) در روز به همراه نکاتی که ذکر گردید، کم کردن وزن بدن را آسانتر می کند. نتایج سوخت و ساز بدن باید به همراه آب و از طریق کلیه ها دفع شوند. رژیم لاغری بدون مصرف کافی آب امکان پذیر نخواهد بود. هرگز قهوه و چای و نوشابه های گازدار و کافئین دار را به حساب آب منظور نکنید چون خود ادرارآور هستند و نه تنها به سرعت از بدن دفع می شوند بلکه با خود مقداری از املاح بدن را هم خارج می کنند.
7ـ در خوردن غذا سلیقه و حوصله به خرج دهید. میوه ها و سبزیجات رنگی و سبز تیره رنگ را انتخاب کنید و تنوعی به رژیم غذایی خود بدهید و غذا را کاملا بجوید (حداقل 20 ثانیه هر لقمه غذا باید در دهان بچرخد جویده شود) و این عادت غذایی نقش مهمی در داشتن وزن ایده آل دارند.
8ـ از خوردن غذاهای از پیش تهیه شده(Fast Food)دوری کنید چون نمک و چربی بیش از اندازه آنها در نهایت سبب اضافه وزن می شوند و مواد افزاینده غذایی هم سلامتی و بهزیستی را مختل می کنند.
9ـ فراموش نکنید که هر یک گرم چربی 9 کالری و هر گرم مواد قندی و نشاسته ای و پروتئین 4 کالری در بدن به وجود می آورند. یک مرد روزی حدود3200 کالری و یک زن 2300 کالری نیاز دارد و هر یک صد کالری اضافه حدود 11 گرم بر وزن بدن اضافه می کند.
10ـ وزن کم کردن فقط با رژیم غذایی میسر نیست و این عمل باید با ورزش مرتب و مناسب و فعالیت های بدنی سالم همراه باشد. در این صورت از هر فرصتی استفاده کرده و به نوعی ورزش مناسب و مرتب عادت کنید.
موضوع بسیار مهم اینکه پس از از دست دادن وزن زیادی نباید بر وزنتان اضافه شود، زیرا پژوهشگران معتقدند که اگر کسی نمی تواند وزن خود را پس از کم شدن ثابت نگه دارد بهتر است اقدام به لاغری نکند، زیرا اضافه شدن دوباره وزن بدن خطرات جبران ناپذیری را در پی خواهد

ناتوانیهای یادگیری

 

ناتوانیهای یادگیری یک اصطلاح عام است که به گروه ناهمگنی از اختلالات اطلاق می شود. وجه مشخصه این اختلالات وجود مشکلات مهم در کسب و استفاده از تواناییهای شنیدن٬ صحبت کردن٬ خواندن٬ نوشتن٬ استدلال کردن و یا تواناییهای ریاضیات می باشد.

این اختلالات به طور ذاتی در فرد وجود دارند و چنین استنباط می شود که علت آنها بدکاری سیستم اعصاب مرکزی می باشد. با این وجود یک اختلال یادگیری ممکن است هماهنگ و همایند با سایر شرایط معلولیت ( نظیر نقایص بینایی و عقب ماندگی ذهنی٬ اختلالات هیجانی و اجتماعی ) وجود داشته و یا همراه با تأثیرات اجتماعی ( نظیر تفاوتهای فرهنگی٬ آموزش و تعلیم ناکافی/ نامناسب٬ عوامل روانزاد ) دیده شود ولی در عین حال این اختلال نتیجه مستقیم چنین شرایط یا تأثیراتی نمی باشد.

عوامل مؤثر بر کم آموزی تحصیلی

عوامل بیرونی: به عوامل مؤثر محیطی اطلاق می شوند. این عوامل عبارتند از شرایط اجتماعی ـ اقتصادی٬ عوامل فرهنگی٬ فقدان موقعیت یا شرایط برای یادگیری و تعلیم ناکافی و یا نامناسب که باعث اختلال در توانایی و یا مانع از بروز توانایی کودک برای یادگیری می شوند.

عوامل درونی: به شرایط و موقعیت های درونی کودک اطلاق می شود. اینها شامل عقب ماندگی ذهنی٬ معلولیت های حسی ( نقایص جدی شنوایی یا بینایی )٬ اختلالات جدی هیجانی و عاطفی و ناتوانیهای یادگیری می گردند.

سه نوع مشکل در این زمینه مطرح می شود: ۱) مشکلات زبان ( بیان شفاهی و ادراک و فهم از راه شنیدن )٬ ۲) مشکلات نوشتن و خواندن (بیان کتبی و مهارتهای خواندن ) و ۳) مشکلات ریاضی ( محاسبات و استدلال کردن ).

ناتوانیهای یادگیری می توانند به دو گروه طبقه بندی شوند: ۱) ناتوانیهای یادگیری تحولی که تعریف دولت مرکزی از آنها با عنوان « فرایند های روانشناختی اساسی» یاد می کند و ۲) ناتوانیهای یادگیری تحصیلی که با آنها در سطح سنین دبستانی مواجهه هستیم.

                                                  ناتوانیهای یادگیری

ناتوانیهای یادگیری تحصیلی                                             ناتوانیهای یادگیری تحولی

هجی کردن                                                                   ناتوانیهای ثانویه

نوشتن                                                                         تفکر

بیان انشایی                                                                   زبان شفاهی

خواندن                                                                          ناتوانیهای اولیه

دستخط و نوشتن                                                          توجه

                                                                                    حافظه

                                                                                    ادراک

برگرفته از کتاب: اختلالات یادگیری تحولی و تحصیلی 

  ترجمه: سیمین رونقی٬ دکتر زینب خانجانی٬ مهین وثوقی رهبری

مکیدن شست در کودکان

 

    

نیاز به مکیدن از همان لحظه تولد در کودک وجود دارد و از جمله نیازهای اولیه کودک است که باید ارضاء شود٬ عده ای از کودکان این نیاز را با مکیدن انگشت شست ارضاء می کنند. کودکان شیرخوار هنگامی که وقت شیر خوردنشان نزدیک می شود٬ چنین می کنند. در صورتی که این کودکان در شرایط کاملآ عادی و طبیعی بزرگ شوند این عادت خیلی زود برطرف می شود.

مکیدن شست در کودکان شیرخوار وضعی شایع و طبیعی است. ولی اگر بعد از دوره شیرخواری و بخصوص در سالهای قبل از مدرسه ادامه داشته باشد نشانه اختلال در رفتار و بروز عادتی بد در کودک است.

عوامل به وجود آورنده یا تشدید کننده:

1_ عوامل طبیعی:

_ زیاد بودن فاصله زمانی میان دو وعده شیرخوردن نوزاد که سبب گرسنه ماندن او بشود.

_ وقتی که نوزاد به سرعت از پستان٬ یا شیشه شیر بخورد و یا مادر با بی حوصلگی مدت شیرخوردن کودک را کوتاه کند. ( ارضاء نشدن غریزه مکیدن)

ـ تغییر بی موقع رژیم غذایی کودک که قاعدتآ با تغییر وسایل غذا خوردن او همراه است٬ زیرا در حالی که کودک هنوز آمادگی را برای ترک پستان یا پستانک به دست نیاورده٬ شما او را از لذت مکیدن محروم می کنید.

۲ـ محرومیتهای عاطفی:

ـ زمانی که شرایط جدید خانوادگی از میزان ت.جه مادر به کودک می کاهد؛ مثلآ تولد نوزاد جدید سبب می شود که کودک برای جلب نظر اطرافیان٬ بخصوص مادر چنین کند و این عمل کم کم در او تبدیل به غادت شود.

ـ کشمکش میان والدین و کودک برای ترک این عادت سبب تشدید آن می شود.

ـ وقتی که کودک خود را تنها و مطرود حس می کند و مجبور است مدت زمان طولانی بی حرکت بنشیند٬ چون وسیله بازی و سرگرمی ندارد٬ انگشت خود را می مکد.

ـ حسادت باعث ایجاد یا تشدید این عادت می شود.

اثر این عادت بر کودک:

عادت مکیدن شست در کودکانی که با آنان طبیعی و عادی رفتار می شود و مشکل عاطفی و فیزیکی ندارند خیلی زود برطرف می شود. ولی در صورت برخورد نادرست با این عادت به تدریج در کودک گسترش می یابد. و کودک دیگر به مکیدن شست قناعت نکرده و بخصوص هنگام خواب شروع به مکیدن ملحفه یا وسایل دیگر می کند. و یا حتی ساعتها کودک به نقطه ای خیره شده و این کار را ادامه می دهد.

روش جلوگیری از پیدایش این عادت:

ـ سعی کنید تا آنجا که می توانید مدت شیرخوردن نوزادان را طولانی کنید.

ـ از شیر گرفتن کودک در دوران شیرخوارگی نباید ناگهانی و زودتر از موعد مقرر باشد.

ـ تغییر رژیم غذایی کودک از شیشه یا پستان به غذاهای دیگر باید تدریجی صورت بگیرد و بهتر است ابتدا تلفیقی از هر دو  باشد.

ـ هر نوع جدایی از مادر برای کودک دردناک است٬ اگر این جدایی لازم و اجباری است٬ حتمآ کودک را به محیط خانوادگی مورد علاقه اش مثل خانه مادربزرگ و خاله یا عمه بسپارید.

ـ همیشه برای کودک که ناچار است به علت بیماری یا شکستگی پا مدتی بی حرکت بماند وسایل سرگرمی فراهم کنید.

روش برخورد با این عادت:

همیشه برای کودک مبتلا به این عادت وسیله سرگرمی فراهم کنید. در صورتی که قادر به کار کردن است او را وادار کنید که در کار خانه به شما کمک کند و انجام کارهای ساده را به او بسپارید.

این حالت وقتی که کودک به رختخواب می رود و پیش از آن که به خواب رود تشدید می شود. به همین دلیل سعی کنید تا حد امکان تنهایش نگذارید و وقت بیشتری صرف او کنید. برایش قصه بگویید یا به او اجازه دهید عروسک یا شیء مورد علاقه اش را به رختخواب ببرد.

از کارهایی که باید پرهیز کنید:

ـ هرگز سعی نکنید با خشونت و توسل به زور این عادت را در کودک از بین ببرید.

ـ دستهایش را نبندید.

ـ دستکش به دستش نکنید.

ـ تنبیه و خجالت دادن و تذکر دادن مدام فایده ای ندارد.

ـ خارج کردن انگشت کودک از دهانش نه تنها سودی ندارد٬ بلکه گاهی سبب تشدید عادت می گردد.

ـ بی حرکت کردن آرنج هم گاهی اثر معکوس می گذارد و کودک را دچار اضطراب و هیجان می کند.

به یاد داشته باشید که درمانی مؤثر است که غیر مستقیم انجام گیرد. ابتدا باید علت این عادت را در کودک تشخیص داد و سپس راه حلی مناسب برگزید.

برگرفته از کتاب: رفتار با کودک   نوشته:دکتر زهرا  محمدی