متاسفانه توی این کشور اینقدر بی برنامگی و هرج و مرج توی سیستم مدریتی هست که برنامه ریزی برای یک سال برنامه بلند مدت تلقی میشه و هیچ تضمینی برای اجرای آن وجود نداره و همینه که آدمها همیشه با سرخوردگی تمام اهداف و برنامه های مورد نظرشان را بدون حصول نتیجه رها میکنند و به شاخه ای دیگه میپرن به امید اینکه توی این فاز بتونن برای همنوعان خود مثمر ثمر باشن ولی قافل از اینکه این دست وپا زدنهای بیفایده سرانجامش بی تفاوتی و گوشه گیریه . شاید منم از اون دسته آدما باشم ولی همچنان به خودم تلقین میکنم نه بابا این چه حرفیه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟