آرمان تحقق شهر بدون مانع

این وبلاگ تلاشی است برای برابر سازی فرصتها به منظور استفاده معلولین وجانبازان از امکانات جامعه

آرمان تحقق شهر بدون مانع

این وبلاگ تلاشی است برای برابر سازی فرصتها به منظور استفاده معلولین وجانبازان از امکانات جامعه

ایران به کنوانسیون جهانی حقوق معلولان پیوست

هیأت دولت جمهوری اسلامی ایران در جلسه روز چهارشنبه لایحه پیوستن کشورمان را به کنوانسیون جهانی حقوق  معلولان تصویب کرد.

رئیس انجمن دفاع از حقوق معلولان ایران این اقدام را قابل پیش‌بینی و گامی بزرگ برای تضمین مشارکت همه‌جانبه معلولان در فعالیت‌های فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی می‌داند.

علی همت محمودنژاد معتقد است وجود قانون جامع حمایت از معلولان که 4 سال پیش در ایران تصویب شد، هموارکننده راه اجرای کنوانسیون است.

محمودنژاد درباره کلیات این کنوانسیون به همشهری گفت:کنوانسیون جامع حقوق معلولان در 50 ماده برای حمایت از حقوق معلولان تدوین شده است.

تا‌کنون بیش از 130‌کشور کنوانسیون و 71 کشور پروتکل الحاقی آن را امضا کرده‌اند  و36 کشور کنوانسیون و 22 کشور پروتکل الحاقی را تصویب کرده‌اند.

براساس عرف موجود، اگر 20‌کشور هم پروتکل و هم کنوانسیون را تصویب کنند، این سند مهم بین‌المللی به اجرا در می‌آید.تا به حال 19 کشور این 2 سند را تصویب کرده‌اند.

مجمع عمومی سازمان ملل متحد در  13 دسامبر 2006 این اسناد مهم را تصویب کرد. کشورهای جهان از 10 فروردین سال 1386 به امضای کنوانسیون پرداخته‌اند. لازم به ذکر است که امضای کنوانسیون متضمن تصویب آن در پارلمان کشورها نیست.

نخستین کشوری که کنوانسیون و  پروتکل را امضا کرد، جامائیکا بود. وزارت امور خارجه ایران ترجمه این سند را خرداد ماه  منتشر کرد.  نخستین جلسه بررسی این کنوانسیون توسط انجمن دفاع از حقوق معلولان، سازمان بهزیستی، بنیاد شهید و وزارت رفاه برگزار شد.

این کنوانسیون در مرحله بعد باید به مجلس شورای اسلامی برود و پس از تصویب، به‌نظر شورای نگهبان برسد.

براساس تحقیقات مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، این کنوانسیون هیچ مغایرتی با اصول قانون اساسی و دین مبین اسلام ندارد و از این‌رو این کنوانسیون ان‌شاءالله در اسرع وقت به تصویب مجلس  خواهد  رسید.

کنوانسیون و تعهدات دولت

رئیس انجمن دفاع از حقوق معلولان در مورد  میزان تعهدات دولت نسبت به رعایت حقوق معلولان پس از تصویب این کنوانسیون گفت: با توجه به اینکه جمهوری اسلامی ایران یکی از 40 کشوری است که قانون حمایت از معلولان دارد، الزامات اولیه کنوانسیون را عملاً‌ از قبل به انجام رسانده است.

این قانون را که 16 اردیبهشت 1383 تصویب شد، می‌توان در واقع بنیاد کنوانسیون دانست. از این رو، پذیرش کنوانسیون مشکل خاصی ایجاد نمی‌کند. اگر قانون جامع حمایت از معلولان به‌طور کامل اجرا شود، اجرای مفاد کنوانسیون به شکل چشمگیری تسهیل می‌شود.

وی در پاسخ به این سؤال که آیا دولت‌های امضاکننده ملزم به اجرای تمام مواد کنوانسیون هستند؟ گفت: اصولا در امضای تمام اسناد بین‌المللی دولت‌ها از حق تحفظ برخوردار هستند؛ یعنی می‌توانند برخی مواد آن را نپذیرند. اما پیش‌بینی ما این است که جمهوری اسلامی ایران همه مواد آن را بپذیرد.

در دیداری که اخیرا با  وزیر رفاه داشتم، ایشان گفت از وزیر خارجه خواسته است که نماینده ایران در سازمان ملل کنوانسیون را امضا‌ کند.

مهم‌ترین مواد کنوانسیون

محمودنژاد مهم‌ترین مواد تعهدآور این کنوانسیون را چنین برشمرد: این کنوانسیون از جمله از کشورهای عضو می‌خواهد که اقدامات لازم را برای بهره‌مندی روزافزون افراد معلول از استانداردهای مناسب زندگی و حمایت‌های اجتماعی به عمل آورند، مانند برخورداری افراد معلول و خانواده‌های آنان از بیمه که باید از محل بودجه دولت تامین شود.

بر این اساس، افراد دارای معلولیت حق برخورداری برابر و کامل از حقوق انسانی و همین‌طور کرامت و عدالت اجتماعی را دارند. منبع روزنامه همشهری

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد