حقوق حرکتی معلولین

مناسب سازی می کوشد با هدف ایجاد و تساوی فرصت ها و رعایت حقوق ا فراد معلول و کم توان به منظور مشارکت آنان در کلیه امور جامعه حضور معلولان جامعه را در اذهان طراحان شهری جهت ایجاد فضائی مناسب به مرحله تعیین برساند .  در کل اصلاح ساختاری محیط فیزیکی بدون مانع به نحوی که معلولان و سالمندان به آسانی بتوانند به تنهائی و بدون کمک به امکانات عمومی محیط اطرافشان دست یابند .                 

اما وسایل و امکانات لازم برای مناسب سازی از جمله موارد زیر ذیل می باشد :                   

1- سطح شیب دار یارمپ بایک سری شرایط لازم برای تهیه و نصب رمپ لازم است تا بتوان بالا رفتن رابرای معلولین تسهیل نمود.  

2- نقش موزائیکهای سکه ای در انتخاب مهر نابینایان: با تعیین موزائیک های فوق (سکه ای و شپ ودار ) در کف معابر و کناره ای دیوار می توان عبور نابینایان در معابر و جهت یابی آنها را تسهیل کرد.  

3- دسترسی آسان به تلفن های عمومی : صندق پست و عابر بانک ها و سایر تجهیزات شهری میسر می گردد .

4- ویژگی پیاده روها و سواره رو ها : با تسطیح مناسب خیابان می توان مشکل تردد نابینایان - سالمندان و افراد روی ویلچرتسهیل نمود.

5- توقفگاه مناسب معلولین : با در نظر گرفتن شرایط لازم برای این متطور توقفگاه مناسب معلولین از جمله ایستگاههای اتوبوس و مترو ایجاد شده و تردد معلولین با اتومبیل تسهیل میگرد.                                              

6- ویژگیهایی فضای بهداشتی مناسب معلولین. 

7- ویژگیهایی ورودی و راهروهای مناسب معلولین در ساختمان های عمومی که معلولین می توانند در داخل ساختمانها که یکی از موانع محیطی باز دارنده آنها محسوب می شود به سهولت تردد نمایند.                            

8- ویژگهای پله مناسب معلولین و سالمندان ، پله ها در صورت رعایت موارد از امنیت و سهولت بیشتری به هنگام بالا و پائین رفتن برخوردار خواهند شد.

9- آسانسور تنها وسیله مناسب برای جابجایی عمودی معلولین برای دسترسی به طبقات است .           

بازشوهای مناسب معلولین : در صورت ایجاد شرایط در بازشوها تأثیرات روانی فضای داخلی ساختمانها در معلولین افزایش می یابد .

جایگاه قانونی مناسب سازی : 

1- قانون اساسی در اصل 3 و 43 تبعیضات ناروا و ایجاد امکانات عادلانه برای همه در تمام زمینه های مادی و معنوی و تأمین حقوق همه جانبه افراد تأکید دارد .

2- سازمان ملل متحد هدف نهایی از توانبخشی را مشارکت و برابری کامل می داند که بناها و فضای شهری باید طوری طراحی شود که گروههای خاصی از مردم به علت معلولیتشان از استفاده از آنها محرم نشوند.

اصول اساسی :

الف - هر فردی باید به تمام مکانها و بناهای عمومی دسترسی داشته باشد.

ب - امکان راه یافتن به تمام بنای عمومی باید وجود داشته باشد. 

ج - استفاده از تمام تسهیلات عمومی و مواهب محیطی باید میسر باشد.این اصول اساسی را می توان در قالب 6 بند مقررات تدوین کرد تا در طراحی فیزیکی محیط در نظر گرفته شود

-  دسترسی : بناها و فضای شهری باید چنان طراحی شود که همه مردم بتوانند به آن دسترسی داشته باشند.

- دستیابی : در بناها و فضاهای شهری تمهیدات به گونه ای فراهم آید که همه بتوانند تا حد امکان به بناها و مکان ها دست یابند.

- کاربری : بناها و فضاهای شهری باید طوری طراحی شود که همه مردم از آن استفاده کنند و لذت ببرند.           

- جهت یابی : بناها و فضای شهری باید طوری طراحی گردد که جهت یابی و یافتن راه آسان باشد.                       

- ایمنی : بناها و فضای شهری را باید طوری طراحی کرد که مردم بتوانند در رفت و آمد باشند بدون اینکه زندگی و سلامتی آنان به مخاطره افتد.

- کارپذیری : محل کار اعم از اداره و کارگاه باید طوری طراحی شود که به مشارکت و اجرای نقش معلولین امکان دهد.

1- ماده2 قانون جامع حمایت از حقوق معلولان مصوب 16/3/83 مجلس شورای اسلامی و تبصره 1 ، 2 و3 قانون فوق الذکر.

2- بندح ماده 193 قانون برنامه توسعه جمهوری اسلامی

3- بند 5 مصوب شورای عالی شهرسازی و معماری ایران مورخ 8/3/68

4- عدم توجه مسئولین به این امر حیات بخش   

5- عدم رعایت ضوابط و مقررات شهرسازی توسط شهرداری .

مشکلات موجود :

1.        عدم مناسب سازی پیاده روها

2.       عدم مناسب سازی ایستگاهها

3.      عدم مناسب سازی درب و پله های اتوبوس

4.       عدم وجود سطح شیب دار

5.      نبودن توقفگاه جهت پیاده و سوار کردن معلولین .

6.       عدم وجود پارکینگ ویژه معلولین

7.      پایانه اتوبوسرانی و ایستگاهها باید برای معلولین هم سطح با کف اتوبوس گردد .

8.      سواره رو و پیاده رو با علائم حسی قابل تشخیص برای نابینایان سازماندهی نشده است .

9.       عدم وجود دستگاههای خبر دهنده برای نابینایان

10.     نبودن آبریزگاه مخصوص معلولین .

11.     عدم رعایت استاندار برای ورودی های ساختمان

12.    تعبیه فضاهای بهداشتی مناسب در اماکن عمومی

13.   عدم دسترسی معلولین به تاکسی

14.    آموزش ندیدن رانندگان در برخورد با معلولین

15.   عدم نصب بالابر جهت انتقال معلولین به داخل اتوبوس

16.    نبودن علائم بصری مناسب برای ناشنوایان در راه آهن

17.   مطلب پزشکان متخصص قلب و ارتوپد در طبقات فوقانی (عدم) رعایت مناسب سازی مراکز درمانی

18.   عدم مناسب سازی مراکز تجارتی – پاساژ بازارهای روز .

19.    عدم مناسب سازی مراکز جهانگردی و پذیرائی اعم از مسافرخانه – هتل و...

20.    عدم مناسب سازی اماکن مذهبی

21.    عدم مناسب سازی اماکن ورزشی

22.   عدم مناسب سازی فضای سبز مانند پارکها و....

23.  عدم مناسب سازی مراکز انتظامی و پادگانها

24.   عدم مناسب سازی مراکز صنعتی و محل کار معلولین .